هستۀ اوليۀ گروه متون و کتیبه­ های دوران اسلامی سال 1352 هجری شمسی در مركز باستان­شناسي ايران و با هدف اصلي توجه به پژوهش‌هاي متنی در كنار پژوهش‌هاي ميداني باستان‌شناختی، تحت عنوان «بخش متون و آثار مدون» با سرپرستي و هدايت علامه سيد جلال الدين محدث ارموي شكل گرفت.
در سال 1366 هجری شمسی در پي تشكيل سازمان ميراث فرهنگي، اين گروه با همان ساختار و اهداف در معاونت پژوهشي، جايگاه نسبتاً مستقلي به دست آورد و از سال 1376 به عنوان يكي از گروه­هاي سه گانۀ پژوهشكدۀ  زبان و گویش وقت («زبان­شناسی، کتیبه‌ها و  متون» کنونی) در راستاي اهداف كلي سازمان ميراث‌فرهنگي مسئوليت­هاي گسترده­تري نسبت به گذشته به عهده گرفت.
اهم وظايف پژوهشگران اين گروه شناسايي، ساماندهي، بررسي، مستندسازي و پژوهش در آثار نوشته‌دار دوران اسلامی اعم از متون، اسناد و اوراق تاريخي، كتيبه­هاي منقول و غير منقول، سكه­ها، مهرها و سنگ قبور گورستان‌هاي تاريخي است. این گروه که مسئول و عهده­دار شناسایی، معرفی و پژوهش بر میراث فرهنگی ملموس حوزه­های خط و کتابت و اسناد میراث فرهنگی دوران اسلامی است، به جهت جایگاه خاص دوران تمدن اسلامی، مطالعه و پژوهش این دوره تاریخی چهارده قرن را برعهده دارد.
این گروه، در حال حاضر دارای 4 عضو هیئت علمی و 4 کارشناس پژوهشی است.
​​​​​​​